کتاب نظریه‌های اقتصاد سیاسی نوشته جیمز ای. کاپوراسو و دیوید پی لوین با ترجمه محمود عبدالله زاده, توسط نشر ثالث به چاپ رسیده است.

اقتصاد سیاسی اصطلاحی است که به مدت سیصد سال از آن برای بیان رابطه میان امور سیاسی و اقتصادی دولت‌ها استفاده کرده‌اند. پیدایش اقتصاد سیاسی در قرن هجدهم به مردم کمک کرد تا تغییر شگرفی را که در نظام تامین نیازها روی داده بود درک کرده و با آن کنار بیایند. اقتصاد سیاسی به نوعی مربوط به مدیریت امور اقتصادی دولت بود. پیدایش اقتصاد سیاسی این بحث را درباره مسئولیت‌های دولتی با دولتمردان در باب اقتصاد پدید آورد که آیا دولت مسئول تعیین نیازها و چگونگی تامین آنها است؟
 رویکردهای مختلف سیاسی در دوره‌های مختلف به این بحث پرداخته‌اند.
 نگارندگان در کتاب حاضر برای بیان رابطه سیاست و اقتصاد انواع رویکردهای کلاسیک، مارکسی، کنیزی، نئوکلاسیک، دولت‌مدار، قدرت‌مدار و عدالت مدار را بررسی می‌کنند.
 به عقیده نگارندگان یکی از مشکلات اساسی اقتصاد سیاسی، تمایل رویکردهای مختلف به پنهان کردن جدایی دو قلمروی امر اقتصادی و سیاسی است. آنها در فصل پایانی کتاب به اهمیت شناخت و پذیرش تفاوت صریح میان این دو حوزه و خطرات قالب ساختن یکی از آنها و یا ادغام آنها می‌پردازند.