کتاب کلیات بیمه نوشته آیت کریمی، توسط انتشارات میزان به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: حقوق, حقوق خصوصی, حقوق بیمه و تامین اجتماعی, افزایش اعتبار بیمه گذار, شیوه انتقال ریسک به بیمه گر
«خطر» که پیشینه اى به قدمت تاریخ بشر دارد و حاصل کارش جز ویرانى و ضرر و زیان نیست، از بدو خلقت انسان، پیوسته همراه او بوده و موجب دل مشغولى انسان بوده است. در آغاز، خطر، گستره چندان پهناورى نداشت، چون سرمایه اندک بود. رفتهرفته و با توسعة جوامع بشرى و با پیشرفت تمدن، ثروت و دارایى انسان افزونتر شد و میزان درگیرى انسان با خطر یا ریسک افزایش یافت و دزدى دریایى هم به آن اضافه شد. با رخ نمودن انقلاب صنعتى، تنوع، تواتر و شدت ریسک، روز به روز گسترش یافت، به طورى که امروزه با پیشرفت فناوری و ورود انواع فراورده هاى صنعتى به زندگى بشر، به رغم تسهیلات فراوانى که براى رفاه انسان در پى داشته، ریسک هاى جدیدى را با خود وارد اجتماع کرده است.
با ریسک به روشهاى متعددى، با توجه به ماهیتشان، مى توان برخورد کرد. مهمترین و موثرترین شیوه، انتقال ریسک به بیمه گر است. نقش بیمه گر، تشکیل اجتماع بزرگى از بیمه گذاران است که در معرض ریسک یگانه اى قرار دارند. بیمه گر با استفاده از آمار و حساب احتمالات و تجربیات گذشته، هزینة ریسک یا حق بیمة فنى را محاسبه و مبلغى را به عنوان هزینة عملیاتى و سود معقول خود به آن اضافه مى کند تا حق بیمة تجارى به دست آید. این رقم، حق بیمه اى است که بیمه گذار بابت انتقال ریسک به بیمه گر مى پردازد. هرچه اجتماع بیمه گذاران زیادتر باشد بر اساس قانون اعداد بزرگ، پیش بینى هاى بیمه گر به واقعیت نزدیکتر مى شود. در نتیجه، حق بیمه اى که بیمه گر بر اساس حساب احتمالات و تجربیات گذشته محاسبه کرده، پاسخگوى تعهدات او خواهد بود.
کتاب کلیات بیمه نوشته آیت کریمی، توسط انتشارات میزان به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: حقوق, حقوق خصوصی, حقوق بیمه و تامین اجتماعی, افزایش اعتبار بیمه گذار, شیوه انتقال ریسک به بیمه گر
«خطر» که پیشینه اى به قدمت تاریخ بشر دارد و حاصل کارش جز ویرانى و ضرر و زیان نیست، از بدو خلقت انسان، پیوسته همراه او بوده و موجب دل مشغولى انسان بوده است. در آغاز، خطر، گستره چندان پهناورى نداشت، چون سرمایه اندک بود. رفتهرفته و با توسعة جوامع بشرى و با پیشرفت تمدن، ثروت و دارایى انسان افزونتر شد و میزان درگیرى انسان با خطر یا ریسک افزایش یافت و دزدى دریایى هم به آن اضافه شد. با رخ نمودن انقلاب صنعتى، تنوع، تواتر و شدت ریسک، روز به روز گسترش یافت، به طورى که امروزه با پیشرفت فناوری و ورود انواع فراورده هاى صنعتى به زندگى بشر، به رغم تسهیلات فراوانى که براى رفاه انسان در پى داشته، ریسک هاى جدیدى را با خود وارد اجتماع کرده است.
با ریسک به روشهاى متعددى، با توجه به ماهیتشان، مى توان برخورد کرد. مهمترین و موثرترین شیوه، انتقال ریسک به بیمه گر است. نقش بیمه گر، تشکیل اجتماع بزرگى از بیمه گذاران است که در معرض ریسک یگانه اى قرار دارند. بیمه گر با استفاده از آمار و حساب احتمالات و تجربیات گذشته، هزینة ریسک یا حق بیمة فنى را محاسبه و مبلغى را به عنوان هزینة عملیاتى و سود معقول خود به آن اضافه مى کند تا حق بیمة تجارى به دست آید. این رقم، حق بیمه اى است که بیمه گذار بابت انتقال ریسک به بیمه گر مى پردازد. هرچه اجتماع بیمه گذاران زیادتر باشد بر اساس قانون اعداد بزرگ، پیش بینى هاى بیمه گر به واقعیت نزدیکتر مى شود. در نتیجه، حق بیمه اى که بیمه گر بر اساس حساب احتمالات و تجربیات گذشته محاسبه کرده، پاسخگوى تعهدات او خواهد بود.