کتاب مدیریت ریسک در زنجیره تامین نوشته دکتر احمد جعفرنژاد, سهیلا اعتضادی, صابر خلیلی اسبوئی, توسط انتشارات دانشگاه تهران با موضوع مدیریت و حسابداری, مدیریت ریسک, ریسک زنجیره تامین, زنجیره تامین به چاپ رسیده است.
امروزه سیر تحولات پرشتاب جهانی، سازمان ها را برآن داشته تا برای غلبه بر شرایط نامطمئن پیرامون خود به تحقیق در زمینه مدیریت ریسک در زنجیره تامین بپردازند. تامین کنندگان بایستی قطعات و مواد را با بهترین کیفیت و کمترین هزینه تولید نمایند. لازمه این مهم، شناسایی و رتبه بندی ریسک های موثر در زنجیره تامین است. در این مقاله ضمن تشریح مفهوم عدم قطعیت در زنجیره تامین، همچنین شناسایی ریسک های زنجیره تامین و تعیین شدت اثرشان، مدیریت ریسک در زنجیره تامین به عنوان یکی از وظایف اصلی مدیران بیان گردیده است.
در ادامه بر اساس مدل پیشنهادی، مهمترین ریسک های زنجیره تامین شناسایی شده و بر اساس آن پرسشنامه ای طراحی شده است که در آن شدت تاثیر ریسک ها را نسبت به هم سنجیده و در نهایت با تکنیک دیماتل، نتایج تحلیل شد و بر اساس آن شدت تاثیر مهمترین ریسک های زنجیره تامین به ترتیب اولویت مشخص شد که عبارتند از: محیطی، منابع مالی، استراتژی، فن آوری اطلاعات و ارتباطات و تجهیزات و تکنولوژی.
کتاب مدیریت ریسک در زنجیره تامین نوشته دکتر احمد جعفرنژاد, سهیلا اعتضادی, صابر خلیلی اسبوئی, توسط انتشارات دانشگاه تهران با موضوع مدیریت و حسابداری, مدیریت ریسک, ریسک زنجیره تامین, زنجیره تامین به چاپ رسیده است.
امروزه سیر تحولات پرشتاب جهانی، سازمان ها را برآن داشته تا برای غلبه بر شرایط نامطمئن پیرامون خود به تحقیق در زمینه مدیریت ریسک در زنجیره تامین بپردازند. تامین کنندگان بایستی قطعات و مواد را با بهترین کیفیت و کمترین هزینه تولید نمایند. لازمه این مهم، شناسایی و رتبه بندی ریسک های موثر در زنجیره تامین است. در این مقاله ضمن تشریح مفهوم عدم قطعیت در زنجیره تامین، همچنین شناسایی ریسک های زنجیره تامین و تعیین شدت اثرشان، مدیریت ریسک در زنجیره تامین به عنوان یکی از وظایف اصلی مدیران بیان گردیده است.
در ادامه بر اساس مدل پیشنهادی، مهمترین ریسک های زنجیره تامین شناسایی شده و بر اساس آن پرسشنامه ای طراحی شده است که در آن شدت تاثیر ریسک ها را نسبت به هم سنجیده و در نهایت با تکنیک دیماتل، نتایج تحلیل شد و بر اساس آن شدت تاثیر مهمترین ریسک های زنجیره تامین به ترتیب اولویت مشخص شد که عبارتند از: محیطی، منابع مالی، استراتژی، فن آوری اطلاعات و ارتباطات و تجهیزات و تکنولوژی.