مباحث این کتاب، در اصل از یک محفل سری در چین نشأت می‌گیرد. این متن دربردارنده‌ی تعالیم بودایی و تائوئیستی برای انجام مراقبه است. دیدگاه اصلی این است که هنگام تولد، دو حوزه‌ی روان یعنی ضمیر آگاه و ناخودآگاه از یک‌دیگر جدا می‌شوند. آگاهی عنصری است نشانگر آن چه در شخص جدا شده یعنی فردیت یافته است و ناخودآگاه عنصری است که او را با عالم کیهان متحد می‌کند وحدت این دو عنصر از طریق مراقبه، اصلی است که کتاب حاضر بر آن استوار است. بخش پایانی کتاب گفتاری از "کارل گوستاو یونگ" است که به موضوعاتی چون: تائو، حرکت گردشی و مرکز، تجزیه‌ی آگاهی، آنیموس و آنیما و مطالب درباره‌ی "ای چینگ" یا تفکر مبتنی بر اصل همزمانی، اختصاص یافته است.