کتاب دام های سازمانی (فرهنگ ،رهبری ، طراحی سازمان) نوشته کریس آرجریس با ترجمه مهزیار کاظمی موحد, مه سیما کاظمی موحد, احمدافخمی, حمیدرضا ایرانی، توسط انتشارات رسا به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: مدیریت، مدیریت و رفتار سازمانی, مدیریت دانشگاهی, تاثیر ساختارهای سازمانی
کریس آرجریس، نظریه پرداز کسب و کار و استاد دانشگاه هاروارد است و آثار قابل توجهی در زمینه سازمان های یادگیرنده دارد. پژوهش های اولیه او شامل تاثیر ساختارهای سازمانی و سیستم های کنترل بر سازمان بود. توجه وی در ادامه به ابعاد تغییر سازمانی و بخصوص رفتار مدیران اجرایی در سازمان ها معطوف گردید. در حال حاضر نیز او مشاور مطرح ترین سازمان های دولتی آمریکا است.
هرکس که زمانی را در سازمانی گذرانده باشد،میداند که رفتار های کژ کارکرد به وفوروجود دارند، اما از انجا که در محیط سازمان ،به طور مرتب سعی میشود تا از تضاد اجتناب شود، معمولا روی آن سرپوش گذاشته میشود و از برخورد گشوده با آن صرف نظر میگردد.
افراد، در جلسات موافقت خود را با مساله ابراز داشته و بعد از آنکه از اتاق بیرون میروند،گوش هایی را در خلوت پیدا کرده و نارضایتی خود را با آنها نجوا می کنند.
بدتر از همه ، وقتی از افراد میپرسید که بالاخره چیزی تغییر خواهد کرد یا نه ؟همه با نوامیدی سر تکان میدهند .آنها مانند قربانیانی می مانند که در دام افتاده اند.
هیچ کس این وضعیت از زندگی سازمانی را دوست ندارد.در عین حال ،ما خود را برای تغییر این وضع،ناتوان احساس میکنیم .ما میخواهیم نغییر کنیم ،ولی نمیتوانیم.گویی در وضع موجود به دام افتاده ایم ...
کتاب دام های سازمانی (فرهنگ ،رهبری ، طراحی سازمان) نوشته کریس آرجریس با ترجمه مهزیار کاظمی موحد, مه سیما کاظمی موحد, احمدافخمی, حمیدرضا ایرانی، توسط انتشارات رسا به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: مدیریت، مدیریت و رفتار سازمانی, مدیریت دانشگاهی, تاثیر ساختارهای سازمانی
کریس آرجریس، نظریه پرداز کسب و کار و استاد دانشگاه هاروارد است و آثار قابل توجهی در زمینه سازمان های یادگیرنده دارد. پژوهش های اولیه او شامل تاثیر ساختارهای سازمانی و سیستم های کنترل بر سازمان بود. توجه وی در ادامه به ابعاد تغییر سازمانی و بخصوص رفتار مدیران اجرایی در سازمان ها معطوف گردید. در حال حاضر نیز او مشاور مطرح ترین سازمان های دولتی آمریکا است.
هرکس که زمانی را در سازمانی گذرانده باشد،میداند که رفتار های کژ کارکرد به وفوروجود دارند، اما از انجا که در محیط سازمان ،به طور مرتب سعی میشود تا از تضاد اجتناب شود، معمولا روی آن سرپوش گذاشته میشود و از برخورد گشوده با آن صرف نظر میگردد.
افراد، در جلسات موافقت خود را با مساله ابراز داشته و بعد از آنکه از اتاق بیرون میروند،گوش هایی را در خلوت پیدا کرده و نارضایتی خود را با آنها نجوا می کنند.
بدتر از همه ، وقتی از افراد میپرسید که بالاخره چیزی تغییر خواهد کرد یا نه ؟همه با نوامیدی سر تکان میدهند .آنها مانند قربانیانی می مانند که در دام افتاده اند.
هیچ کس این وضعیت از زندگی سازمانی را دوست ندارد.در عین حال ،ما خود را برای تغییر این وضع،ناتوان احساس میکنیم .ما میخواهیم نغییر کنیم ،ولی نمیتوانیم.گویی در وضع موجود به دام افتاده ایم ...