مقدمه‌ی آنتونیو فائتی بر این کتاب این‌طور شروع می‌شود: «به من گوش فرادهید ای خوانندگان خوش‌اقبال، شما که می‌خواهید از این داستان‌های مهیج و جذاب بهره گرفته و لذت ببرید؛ داستان‌هایی که به زبانی روان، برازنده و خوشایند نوشته شده است: پس خودتان را در شرایط روحی مناسبی قرار دهید تا بتوانید از صفحاتی که به‌زودی در آن غرق می‌شوید، لذت کافی را ببرید؛ به نظر من، بهترین کار این است که به ذهنتان و احتمالا به تجربه‌هایی که به دست آورده‌اید، رجوع کنید. تاکنون از یک باغ‌موزه‌ی جانورشناسی بازدید کرده‌اید؟ آیا در یک باغ‌وحش خیلی کوچک، در سیرکی نسبتا بدقواره با حیوانات اندک بوده‌اید؟ شاید حتی بعضی از شما در یک گشت و شکار و عکس‌برداری شرکت کرده باشید؛ یا بعضی از شما در پارک‌های طبیعی، محبوس در جیپ، به گشت‌وگذار پرداخته باشید. اما باز هم کافی نیست: خوب است قبل از خواندن این داستان‌ها تجربه‌های دیگری را در ذهنتان مرور کنید؛ مثل رفتن به موزه‌ی تاریخ طبیعی یا حتی رفتن به موزه‌ی جانورشناسی یا باغ گیاه‌شناسی. به این ترتیب اگر ذهنتان را به آن مکان‌ها یا آن تصاویر ارجاع داده باشید، تقریبا آماده‌اید.»