کتاب برنامه ریزی ریاضی در شرایط عدم اطمینان نوشته عادل آذر و مجتبی فرخ توسط انتشارات سمت به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: مدیریت صنعتی، مدیریت مالی، ریاضی، کتابهای مدیریتی
این کتاب برای دانشجویان مقطع کار شناسی ارشد مدیریت صنعتی، مدیریت مالی، مدیریت بازرگانی، مهندسی صنایع و ریاضیات کاربردی برای دروس بهینهسازی تصادفی به ارزش 2 واحد، برنامهریزی ریاضی به ارزش 3 واحد و تحقیق در عملیات پیشرفته به ارزش 2 واحد مناسب است.در دنیای کنونی، بسیاری از مسائل تصمیمگیری با شرایط عدم اطمینان احاطه شدهاند. منشأ اصلی این شرایط نقصان و بعضاً فقدان اطلاعات برای تصمیمگیری است.
در رویکردهای کلاسیک برنامهریزی ریاضی، فرض بر این است که دادههای مسئله از قبل مشخص و قطعی هستند؛ این در حالی است که این فرض در عمل غیر منطقی است. در اغلب مسائل تصمیمگیری، با نوعی نادقیقی و ابهام در دادهها مواجهیم. طی چند دهه گذشته، رویکردهای مختلفی برای مدلسازی ریاضی این گونه مسائل ارائه شده است که هر یک با توجه به منابع مختلف عدم اطمینان سعی در مدیریت و کنترل شرایط برای کمک به مدیران در تصمیمگیریهای واقعبینانه دارند. سه نوع برنامهریزی تصادفی، فازی و استوار از جمله مهمترین رویکردهایی هستند که در این زمینه مورد توجه چشمگیر محققان و مدلسازان این حوزه قرار گرفتهاند و از کارآمدی بالایی در حل مسائل سازمانی برخوردارند. کتاب حاضر به تشریح مبانی و کاربرد این رویکردها بر اساس آخرین دستاوردهای علمی میپردازد.
کتاب برنامه ریزی ریاضی در شرایط عدم اطمینان نوشته عادل آذر و مجتبی فرخ توسط انتشارات سمت به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: مدیریت صنعتی، مدیریت مالی، ریاضی، کتابهای مدیریتی
این کتاب برای دانشجویان مقطع کار شناسی ارشد مدیریت صنعتی، مدیریت مالی، مدیریت بازرگانی، مهندسی صنایع و ریاضیات کاربردی برای دروس بهینهسازی تصادفی به ارزش 2 واحد، برنامهریزی ریاضی به ارزش 3 واحد و تحقیق در عملیات پیشرفته به ارزش 2 واحد مناسب است.در دنیای کنونی، بسیاری از مسائل تصمیمگیری با شرایط عدم اطمینان احاطه شدهاند. منشأ اصلی این شرایط نقصان و بعضاً فقدان اطلاعات برای تصمیمگیری است.
در رویکردهای کلاسیک برنامهریزی ریاضی، فرض بر این است که دادههای مسئله از قبل مشخص و قطعی هستند؛ این در حالی است که این فرض در عمل غیر منطقی است. در اغلب مسائل تصمیمگیری، با نوعی نادقیقی و ابهام در دادهها مواجهیم. طی چند دهه گذشته، رویکردهای مختلفی برای مدلسازی ریاضی این گونه مسائل ارائه شده است که هر یک با توجه به منابع مختلف عدم اطمینان سعی در مدیریت و کنترل شرایط برای کمک به مدیران در تصمیمگیریهای واقعبینانه دارند. سه نوع برنامهریزی تصادفی، فازی و استوار از جمله مهمترین رویکردهایی هستند که در این زمینه مورد توجه چشمگیر محققان و مدلسازان این حوزه قرار گرفتهاند و از کارآمدی بالایی در حل مسائل سازمانی برخوردارند. کتاب حاضر به تشریح مبانی و کاربرد این رویکردها بر اساس آخرین دستاوردهای علمی میپردازد.