کتاب اتحادیه ابلهان نوشته جان کندی ترجمه محمد ثقفی توسط انتشارات نیک فرجام به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: ادبیات، ادبیات داستانی، رمان خارجی
جان کندی تول که عنوان این اثرش، ملهم از یکی از اشعار جاناتان سویفت، شاعر و نویسنده ی ایرلندی است، در شاهکار کمدی خود از سویفت پیشی می گیرد. (جمله ی سویفت از این قرار است: وقتی نابغه ای حقیقی در دنیا پیدا می شود، می توانید او را از این نشانه بشناسید: تمام ابلهان علیه اش متحد می شوند.) شخصیت اصلی این رمان، مردی فربه، کج خلق و سخت گیر به نام ایگنیشس جی رایلی است که می توان او را به دون کیشوت (اگر در یکی از محله های شهر نیواورلئان به نام فرنچ کوارتر زندگی می کرد) تشبیه کرد؛ داستان رمان اتحادیه ی ابلهان در کانال استریت در زیر ساعت معروف دی اچ هولمز آغاز می شود.
این اثر کمدی کلاسیک، با شخصیت های فراموش نشدنی، گره های داستانی باورنکردنی، هوش و لطافت طبعی درخشان و اصالت و ابتکاری خیره کننده، پس از گذشت سال ها، همچنان ارزش های خود را بیشتر و بیشتر نمایان می سازد. کتاب به محض انتشار غوغا به پا کرد و همان سال 1981 جایزه ی پولیتزر را ربود و پس از آن تبدیل به یک کالت شد. شاید بتوان محبوبیت کتاب را با ناطور دشت اثر سلینجر مقایسه کرد. بسیاری از منتقدان، اتحادیه ی ابلهان را بزرگ ترین رمان کمدی قرن می دانند.
رمان اتحادیه ابلهان پر از موقعیت‌ها و گفت‌و‌گوهای طنزی است که بار‌ها خواننده را از ته دل می‌خنداند اما در پس آن واقعیتی تلخ پنهان شده است. این کتاب بیست شخصیت دارد که هرکدام به نوعی در جهل و نادانی گرفتار شده‌اند و زیر بار اشتباهات خود نمی‌روند، تول در این کتاب آن‌قدر خوب به شخصیت‌ها پرداخته است که هرکدام تا مدت زیادی در ذهن می‌مانند. در این کتاب تضاد‌هایی پررنگ بین جامعه‌ی حاکم و افکار ایگنیشس وجود دارد که شخصیت‌های داستان را در موقعیت‌های ابزورد یا کمدی پوچ قرار می‌دهد. ایگنیشس جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کند را متظاهر و دو رو می‌داند و علت بیزاری‌اش از جامعه همین است. این درحالی‌ست که در شخصیت ایگنیشس هم تفاقض‌هایی دیده می‌شود؛ پسری که خود را منجی می‌داند اما گرفتار انفعال، بی‌تفاوتی، بی‌کاری و تنبلی شده است. او کار نمی‌کند و تمام وقت خود را در خانه و درگیر افکار شخصی خودش است. دلیلی که نمی‌تواند مثل انسان‌های عادی کار کند رک‌گویی و انتقاد بیش از حد اوست. این رک‌گویی به حدی زیاد است که هیچکس با او معاشرت نمی‌کند
کتاب اتحادیه ابلهان نوشته جان کندی ترجمه محمد ثقفی توسط انتشارات نیک فرجام به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: ادبیات، ادبیات داستانی، رمان خارجی
جان کندی تول که عنوان این اثرش، ملهم از یکی از اشعار جاناتان سویفت، شاعر و نویسنده ی ایرلندی است، در شاهکار کمدی خود از سویفت پیشی می گیرد. (جمله ی سویفت از این قرار است: وقتی نابغه ای حقیقی در دنیا پیدا می شود، می توانید او را از این نشانه بشناسید: تمام ابلهان علیه اش متحد می شوند.) شخصیت اصلی این رمان، مردی فربه، کج خلق و سخت گیر به نام ایگنیشس جی رایلی است که می توان او را به دون کیشوت (اگر در یکی از محله های شهر نیواورلئان به نام فرنچ کوارتر زندگی می کرد) تشبیه کرد؛ داستان رمان اتحادیه ی ابلهان در کانال استریت در زیر ساعت معروف دی اچ هولمز آغاز می شود.
این اثر کمدی کلاسیک، با شخصیت های فراموش نشدنی، گره های داستانی باورنکردنی، هوش و لطافت طبعی درخشان و اصالت و ابتکاری خیره کننده، پس از گذشت سال ها، همچنان ارزش های خود را بیشتر و بیشتر نمایان می سازد. کتاب به محض انتشار غوغا به پا کرد و همان سال 1981 جایزه ی پولیتزر را ربود و پس از آن تبدیل به یک کالت شد. شاید بتوان محبوبیت کتاب را با ناطور دشت اثر سلینجر مقایسه کرد. بسیاری از منتقدان، اتحادیه ی ابلهان را بزرگ ترین رمان کمدی قرن می دانند.
رمان اتحادیه ابلهان پر از موقعیت‌ها و گفت‌و‌گوهای طنزی است که بار‌ها خواننده را از ته دل می‌خنداند اما در پس آن واقعیتی تلخ پنهان شده است. این کتاب بیست شخصیت دارد که هرکدام به نوعی در جهل و نادانی گرفتار شده‌اند و زیر بار اشتباهات خود نمی‌روند، تول در این کتاب آن‌قدر خوب به شخصیت‌ها پرداخته است که هرکدام تا مدت زیادی در ذهن می‌مانند. در این کتاب تضاد‌هایی پررنگ بین جامعه‌ی حاکم و افکار ایگنیشس وجود دارد که شخصیت‌های داستان را در موقعیت‌های ابزورد یا کمدی پوچ قرار می‌دهد. ایگنیشس جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کند را متظاهر و دو رو می‌داند و علت بیزاری‌اش از جامعه همین است. این درحالی‌ست که در شخصیت ایگنیشس هم تفاقض‌هایی دیده می‌شود؛ پسری که خود را منجی می‌داند اما گرفتار انفعال، بی‌تفاوتی، بی‌کاری و تنبلی شده است. او کار نمی‌کند و تمام وقت خود را در خانه و درگیر افکار شخصی خودش است. دلیلی که نمی‌تواند مثل انسان‌های عادی کار کند رک‌گویی و انتقاد بیش از حد اوست. این رک‌گویی به حدی زیاد است که هیچکس با او معاشرت نمی‌کند
