کتاب یک مهمانی یک رقص و داستان های دیگر نوشته آیزاک باشویس سینگر با ترجمه مژده دقیقی توسط انتشارات نیلوفر به چاپ رسیده است.
آیزاک باشویس سینگر داستاننویسی یهودی بود. پدر و پدربزرگ او خاخام بودند؛ اما او نمیخواست راه آنان را ادامه دهد. آیزاک به آمریکا مهاجرت کرد و تا آخر عمرش ساکن آنجا بود. او تمام آثارش را به زبان ییدیش نوشت که زبان مادریاش بود. این آثار بعد از به شهرت رسیدن او زیر نظر خودش به انگلیسی ترجمه شدند. کسانی که آثار این نویسنده را به زبان ییدیش خواندهاند، عقیده دارند که بخشی از ظرافت متن و بازیهای زبانی در ترجمه از دست رفته است. عدهای از منتقدان هم میگویند که نسخهی انگلیسی آثار او شفاف و سرراست نوشته شده و از نسخهی اصلی بهتر است. سینگر در سال 1978 موفق به کسب جایزهی نوبل ادبیات شد. همچنین او جایزهی معتبر کتاب ملی را نیز دریافت کرد.
سینگر بیشتر به خاطر داستانهای کوتاهش معروف است. او شیفتهی اسپینوزا بود و از نظریات این فیلسوف هلندی در داستانهایش استفاده میکرد. شخصیتهای داستانهای سینگر عمیق هستند. داستانهای او به خاطر شخصیتهایی که بُعد روانشناختیشان عمیق است، معروفاند. سینگر بیانی طنزآلود دارد که موجب میشود آثارش خوشخوان باشند.
مجموعه داستان یک مهمانی یک رقص شامل یازده داستان کوتاه است. بیشتر ماجراهای کتاب برای یهودیان اروپای شرقی اتفاق میافتند. سینگر دین شخصیتهایش را مشخص کرده است؛ ولی این موضوع هیچ تأثیری در روند داستانها ندارد. در این مجموعهداستان، اتفاقاتی روایت میشود که ممکن است برای هر شخصی پیش بیاید. این داستانها خط صافی را دنبال میکنند. سینگر در این مجموعه، کاملاً هوشمندانه به پیچیدگیهای عواطف و رفتار انسان نگریسته و نتیجه را با بیانی طنزآمیز روایت کرده است.
کتاب یک مهمانی یک رقص و داستان های دیگر نوشته آیزاک باشویس سینگر با ترجمه مژده دقیقی توسط انتشارات نیلوفر به چاپ رسیده است.
آیزاک باشویس سینگر داستاننویسی یهودی بود. پدر و پدربزرگ او خاخام بودند؛ اما او نمیخواست راه آنان را ادامه دهد. آیزاک به آمریکا مهاجرت کرد و تا آخر عمرش ساکن آنجا بود. او تمام آثارش را به زبان ییدیش نوشت که زبان مادریاش بود. این آثار بعد از به شهرت رسیدن او زیر نظر خودش به انگلیسی ترجمه شدند. کسانی که آثار این نویسنده را به زبان ییدیش خواندهاند، عقیده دارند که بخشی از ظرافت متن و بازیهای زبانی در ترجمه از دست رفته است. عدهای از منتقدان هم میگویند که نسخهی انگلیسی آثار او شفاف و سرراست نوشته شده و از نسخهی اصلی بهتر است. سینگر در سال 1978 موفق به کسب جایزهی نوبل ادبیات شد. همچنین او جایزهی معتبر کتاب ملی را نیز دریافت کرد.
سینگر بیشتر به خاطر داستانهای کوتاهش معروف است. او شیفتهی اسپینوزا بود و از نظریات این فیلسوف هلندی در داستانهایش استفاده میکرد. شخصیتهای داستانهای سینگر عمیق هستند. داستانهای او به خاطر شخصیتهایی که بُعد روانشناختیشان عمیق است، معروفاند. سینگر بیانی طنزآلود دارد که موجب میشود آثارش خوشخوان باشند.
مجموعه داستان یک مهمانی یک رقص شامل یازده داستان کوتاه است. بیشتر ماجراهای کتاب برای یهودیان اروپای شرقی اتفاق میافتند. سینگر دین شخصیتهایش را مشخص کرده است؛ ولی این موضوع هیچ تأثیری در روند داستانها ندارد. در این مجموعهداستان، اتفاقاتی روایت میشود که ممکن است برای هر شخصی پیش بیاید. این داستانها خط صافی را دنبال میکنند. سینگر در این مجموعه، کاملاً هوشمندانه به پیچیدگیهای عواطف و رفتار انسان نگریسته و نتیجه را با بیانی طنزآمیز روایت کرده است.