کتاب کجا باید رفت تا سکوت غوغا کند نوشته احمدرضا احمدی توسط انتشارات چشمه به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: ادبیات، مجموعه شعر، شعر فارسی
"احمدرضا احمدی" شاعر معاصر ایرانی، در دهه 1340 سبک موج نو را در شعر معاصر ایران بنیان نهاد که در نیمه دوم این دهه به جریانی مدرنیستی در فرهنگ ایران تبدیل شد و الهام بخش ادبیات، نمایش و تئاتر، فیلم و به طور کلی هنر بود. او به دلیل شناخت گستردهاش از شعر و ادبیات تاریخی ایران و نیز شعر نیمایی، رویکرد تازهای را در شعر مدرن پایه گذاشت. "احمدرضا احمدی" از بیست سالگی به طور جدی شعر گفتن را آغاز کرد و اولین مجموعه شعر خود را با نام «طرح» در سال 1341 منتشر کرد.
"احمدرضا احمدی" حرفهای خود را مال خودش میداند؛ او شعرش را چه همچون طلا ارزشمند و چه همچون مس، متعلق به خود دانسته و با وجود اینکه مسیر پر پیچ و خمی را در طول زندگی طی کرد و هر کتابش را با دلهره به نگارش درآورد، اما هرگز از کسی خط نگرفت و کار کسی را نیز تقلید نکرد. او حتی از خودش هم تقلید نکرد و هربار سخنی نو و تازه ارائه داد. این تفاوت اندیشه و فکر نکردن همچون بقیه، بارها وی را در زندگی دچار دشواری ساخت ولی با اینحال "احمدرضا احمدی" حسرت این را به دل نقادانش گذاشت که در مسیری که پیش از این توسط دیگران طی شده، قدم بردارد. شعر او از رنجها و مصایب زندگی آدمی سخن میگوید و همین است که آن را بیتکرار کرده است.
کتاب کجا باید رفت تا سکوت غوغا کند نوشته احمدرضا احمدی توسط انتشارات چشمه به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: ادبیات، مجموعه شعر، شعر فارسی
"احمدرضا احمدی" شاعر معاصر ایرانی، در دهه 1340 سبک موج نو را در شعر معاصر ایران بنیان نهاد که در نیمه دوم این دهه به جریانی مدرنیستی در فرهنگ ایران تبدیل شد و الهام بخش ادبیات، نمایش و تئاتر، فیلم و به طور کلی هنر بود. او به دلیل شناخت گستردهاش از شعر و ادبیات تاریخی ایران و نیز شعر نیمایی، رویکرد تازهای را در شعر مدرن پایه گذاشت. "احمدرضا احمدی" از بیست سالگی به طور جدی شعر گفتن را آغاز کرد و اولین مجموعه شعر خود را با نام «طرح» در سال 1341 منتشر کرد.
"احمدرضا احمدی" حرفهای خود را مال خودش میداند؛ او شعرش را چه همچون طلا ارزشمند و چه همچون مس، متعلق به خود دانسته و با وجود اینکه مسیر پر پیچ و خمی را در طول زندگی طی کرد و هر کتابش را با دلهره به نگارش درآورد، اما هرگز از کسی خط نگرفت و کار کسی را نیز تقلید نکرد. او حتی از خودش هم تقلید نکرد و هربار سخنی نو و تازه ارائه داد. این تفاوت اندیشه و فکر نکردن همچون بقیه، بارها وی را در زندگی دچار دشواری ساخت ولی با اینحال "احمدرضا احمدی" حسرت این را به دل نقادانش گذاشت که در مسیری که پیش از این توسط دیگران طی شده، قدم بردارد. شعر او از رنجها و مصایب زندگی آدمی سخن میگوید و همین است که آن را بیتکرار کرده است.