کتاب معنا در معماری معاصر ایران بعد از انقلاب اسلامی نوشته دکتر جواد ایرجی, دکتر ویدا نوروز برزاجانی, توسط انتشارات دانشگاه پارس به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: مهندسی معماری, معماری معاصر ایران, نظریهها و تئوریهای معناشناسی
مباحث معنای معنا و معناشناسی و بررسی مکاتب معنا در زبان شناسی است. در فصل دوم به صورت تخصصی حوزه معناشناسی در معماری مورد تحلیل قرار گرفته و در فصل سوم نیز به بررسی تخصصی معماری معاصر ایران بعد از انقلاب اسلامی و مصاحبه با معماران این نسل و بررسی عوامل معناشناسی در آثار آنها پرداخته شده است.
جستجوی معنا و جایگاه آن در معماری، دغدغهای است که این کتاب سعی بر مطالعه و بررسی و ارائه آن دارد. این امر را میتوان در گونههای مستقیم (شکلی و فرمال)، غیرمستقیم (عملکردی و مفهومی) و ترکیبی جستجو کرد. با توجه به سابقه طولانی این حوزه پژوهش در ایران و نیز تمایل معماران معاصر به استفاده از معنا، اصل و هویت پیشین در قالبی نو در طرحهای خویش، مشخص شدن معیارهای سنجش معنا و ارائه راهکارهایی کیفی که بتواند کمکی بر روند طراحی معماری در این زمینه کند، مواردی است که در این کتاب به آن پرداخته شده است.
این کتاب پژوهشی، تلاش داشته تئوری و فلسفههای مشخص در این رابطه را بازخوانی کند و جهت نیل به این هدف، ابتدا مبانی نظری، اصول و تعاریف معناشناسی که شامل مباحث معنای معنا، معنای زندگی، معنا و فراطبیعتگرایی، معنا و طبیعتگرایی و بحث هیچانگاری، بیمعنایی و نازادگرایی هستند را مورد مطالعه قرار داده است. در گام بعدی با توجه به اینکه "علم زبانشناسی" از علوم پیشرو در زمینه معناشناسی است، با مطالعه نظریهها و تئوریهای معناشناسی در علم زبانشناسی و نیز مکاتب معناشناسی معاصر، سعی بر یافتن تئوری مشخص برای این منظور کرده است تا معنا و ترجمه آن در معماری را مورد مطالعه قرار دهد.
این تالیف سپس با مقایسه تطبیقی نظریههای مذکور و نیز مکاتب بررسی شده، تلاش بر جستجوی معنا و مشخص شدن معیارهای سنجش معنا در آثار منتخب داشته که در این کتاب مورد مطالعه قرار گرفته است.
کتاب معنا در معماری معاصر ایران بعد از انقلاب اسلامی نوشته دکتر جواد ایرجی, دکتر ویدا نوروز برزاجانی, توسط انتشارات دانشگاه پارس به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: مهندسی معماری, معماری معاصر ایران, نظریهها و تئوریهای معناشناسی
مباحث معنای معنا و معناشناسی و بررسی مکاتب معنا در زبان شناسی است. در فصل دوم به صورت تخصصی حوزه معناشناسی در معماری مورد تحلیل قرار گرفته و در فصل سوم نیز به بررسی تخصصی معماری معاصر ایران بعد از انقلاب اسلامی و مصاحبه با معماران این نسل و بررسی عوامل معناشناسی در آثار آنها پرداخته شده است.
جستجوی معنا و جایگاه آن در معماری، دغدغهای است که این کتاب سعی بر مطالعه و بررسی و ارائه آن دارد. این امر را میتوان در گونههای مستقیم (شکلی و فرمال)، غیرمستقیم (عملکردی و مفهومی) و ترکیبی جستجو کرد. با توجه به سابقه طولانی این حوزه پژوهش در ایران و نیز تمایل معماران معاصر به استفاده از معنا، اصل و هویت پیشین در قالبی نو در طرحهای خویش، مشخص شدن معیارهای سنجش معنا و ارائه راهکارهایی کیفی که بتواند کمکی بر روند طراحی معماری در این زمینه کند، مواردی است که در این کتاب به آن پرداخته شده است.
این کتاب پژوهشی، تلاش داشته تئوری و فلسفههای مشخص در این رابطه را بازخوانی کند و جهت نیل به این هدف، ابتدا مبانی نظری، اصول و تعاریف معناشناسی که شامل مباحث معنای معنا، معنای زندگی، معنا و فراطبیعتگرایی، معنا و طبیعتگرایی و بحث هیچانگاری، بیمعنایی و نازادگرایی هستند را مورد مطالعه قرار داده است. در گام بعدی با توجه به اینکه "علم زبانشناسی" از علوم پیشرو در زمینه معناشناسی است، با مطالعه نظریهها و تئوریهای معناشناسی در علم زبانشناسی و نیز مکاتب معناشناسی معاصر، سعی بر یافتن تئوری مشخص برای این منظور کرده است تا معنا و ترجمه آن در معماری را مورد مطالعه قرار دهد.
این تالیف سپس با مقایسه تطبیقی نظریههای مذکور و نیز مکاتب بررسی شده، تلاش بر جستجوی معنا و مشخص شدن معیارهای سنجش معنا در آثار منتخب داشته که در این کتاب مورد مطالعه قرار گرفته است.