کتاب مثنوی معنوی نوشته مولانا جلال الدین بلخی براساس نسخه نیکلسون توسط انتشارات پیام عدالت به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: ادبیات فارسی، شعر معاصر، مثنوی معنوی

مثنوی معنوی پیام عدالت، اثر ارزشمند مولانا جلال الدین رومی در شش دفتر در قالب مثنوی سروده شده است. پیش از مولانا افراد دیگری همچون عطار نیشابوری در قالب مثنوی شعر سروده بودند اما اثری که مولوی خلق کرد از آنان برتر بود و به همین سبب به این میزان در ادبیات مهم و تاثیر گذار شد. در مثنوی معنوی پیام عدالت در خلال داستان های پی در پی، سختی مسیر انسان در راه رسیدن به خدا بیان شده است. دفتر اول مثنوی معنوی نی نامه نامیده می شود و چکیده مفهوم شش دفتر در آن بیان می شود. بخشی از نی نامه را احتمالا در کتب ادبیات فارسی مدرسه خوانده اید:

بشنو این نی چون شکایت می‌کند          از جداییها حکایت می‌کند
کز نیستان تا مرا ببریده‌اند                 در نفیرم مرد و زن نالیده‌اند
سینه خواهم شرحه شرحه از فراق                    تا بگویم شرح درد اشتیاق
هر کسی کو دور ماند از اصل خویش                     باز جوید روزگار وصل خویش
من به هر جمعیتی نالان شدم                       جفت بدحالان و خوش‌حالان شدم
هرکسی از ظن خود شد یار من                    از درون من نجست اسرار من

داستان های این شش دفتر از منابع کهن تر آمده است. برخی از حکایات، پیش از مثنوی مولوی پیام عدالت در منطق الطیر عطار آمده بودند و بقیه نیز در مقالات شمس بوده اند. مقالات شمس، حکایاتی ست که شمس به طور شفاهی بازگو کرده و توسط مریدان مولانا جمع آوری شده است. بدیع الزمان فروزانفر، مولوی پژوه بزرگ معاصر معتقد بود که بین مقالات شمس و مثنوی معنوی ارتباط محکمی وجود دارد. متاسفانه دفتر ششم مثنوی معنوی پیام عدالت با وفات مولانا ناتمام مانده است.