کتاب غروب بت ها یا فلسفیدن با پتک نوشته فریدریش نیچه با ترجمه داریوش آشوری توسط انتشارات آگاه ( آگه) به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: فلسفه، منطق، جنبه های روانشناسی
پیش نویسِ این کتاب را نیچه در هفتـ هشت روز در فاصله 26 اوت تا 3 سپتامبر 1888 ، در اقامتگاهِ تابستانی اش، دهکده زیلسـ ماریا در ناحیه اُبرانگادینِ سوییس، نوشت. غروبِ بت ها فرآورده آخرین سالِ زندگانی کوشای ذهنی نیچه است. در آن سال نیچه با کوشندگی شگرفی شش متنِ جداگانه را آماده نشر کرد. کار را با نوشتنِ داستانِ واگنر آغاز کرد و آخرین کار نیچه رویاروی واگنر بود و در این میانه مسیحاستیز، غروبِ بتها، و اینک، مرد! را با سرعتی شگفت به پایان برد. غروبِ بتها آخرین اثری بود که نیچه از خود منتشر کرد، اما هنگامی که در ژانویه 1889 از چاپ درآمد، او دیوانه شده بود و از کارهایش دیگر خبر نداشت. نیچه میخواست غروبِ بتها درآمدی فشرده و کوتاه بر فلسفه او باشد و از این نظر بهدرستی چکیدهایست از همه دیدگاههای اساسی فلسفی او. وی در این کتاب با زبانی بسیار فشرده، امّا چالاک و سرزنده، تبرِ «بتشکنی»اش را بر تمامی «بت»های دیرینه و نو، کلاسیک و مدرن، میکوبد و به تمامی بنیادهای متافیزیک میراثِ افلاطون و سقراط و یونانیت در کلّ، تا بازسازی های مدرنِ آن، به ویژه به دستِ کانت، حمله میبرد.کتاب غروب بت ها یا فلسفیدن با پتک نوشته فریدریش نیچه با ترجمه داریوش آشوری توسط انتشارات آگاه ( آگه) به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: فلسفه، منطق، جنبه های روانشناسی
پیش نویسِ این کتاب را نیچه در هفتـ هشت روز در فاصله 26 اوت تا 3 سپتامبر 1888 ، در اقامتگاهِ تابستانی اش، دهکده زیلسـ ماریا در ناحیه اُبرانگادینِ سوییس، نوشت. غروبِ بت ها فرآورده آخرین سالِ زندگانی کوشای ذهنی نیچه است. در آن سال نیچه با کوشندگی شگرفی شش متنِ جداگانه را آماده نشر کرد. کار را با نوشتنِ داستانِ واگنر آغاز کرد و آخرین کار نیچه رویاروی واگنر بود و در این میانه مسیحاستیز، غروبِ بتها، و اینک، مرد! را با سرعتی شگفت به پایان برد. غروبِ بتها آخرین اثری بود که نیچه از خود منتشر کرد، اما هنگامی که در ژانویه 1889 از چاپ درآمد، او دیوانه شده بود و از کارهایش دیگر خبر نداشت. نیچه میخواست غروبِ بتها درآمدی فشرده و کوتاه بر فلسفه او باشد و از این نظر بهدرستی چکیدهایست از همه دیدگاههای اساسی فلسفی او. وی در این کتاب با زبانی بسیار فشرده، امّا چالاک و سرزنده، تبرِ «بتشکنی»اش را بر تمامی «بت»های دیرینه و نو، کلاسیک و مدرن، میکوبد و به تمامی بنیادهای متافیزیک میراثِ افلاطون و سقراط و یونانیت در کلّ، تا بازسازی های مدرنِ آن، به ویژه به دستِ کانت، حمله میبرد.