کتاب طراحی در معنای هنر نوشته برونو موناری ترجمه آزاده بیات، شادی عظیمی و گروه علمی چهارباغ توسط انتشارات کتاب وارش به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: طراحی، هنر، گرافیک، طراحی تجسمی
امروز، طراح باید بین هنر و مردم به معنای زنده‌اش، آن رابطه‌ای را برقرار کند که از مدت‌ها پیش از میان رفته بود. از این پس، هنر تابلویی برای تالارها و موزه‌ها نیست، بلکه به‌صورت وسایل الکتریکی برای آشپزخانه‌ها نِمود پیدا می‌کند. هنر نباید از متن زندگی جدا باشد؛ به این معنی که چیزهای زیبا برای تماشا باشند و چیزهای زشت برای استفاده. در دنیای امروز هنر مصرف می‌شود. اگر آنچه را به‌کار می‌بریم (نه به‌صورت اتفاقی و نه برمبنای هوس) با هنر عجین شده باشد، چیزی برای پنهان‌کردن نخواهیم داشت. تمام افرادی که به‌کار طراحی مشغول هستند مسئولیت خطیری پیشِ رو دارند و آن‌هم از بین‌بردن پیش‌داوری‌های مردم در رابطه با هنر و هنرمند است. پیش‌داوری‌هایی که ریشه در آموزش‌های کلاسیک و مدرسه‌ای دارد و فرد را وادار می‌کند تا در تمام زندگی به‌گونه‌ای خاص بیندیشد؛ بدون آنکه به این موضوع توجه کند که زندگی تغییر می‌کند و امروزه همه چیز سریع‌تر از گذشته اتفاق می‌افتد. از این‌رو، باید برای خلق آثاری با محتوا و روش کار طراحانه تلاش کرد (ما طراحان باید روش‌های کاریمان را به‌صورت روشن و ساده‌ای به دیگران بشناسانیم). روش‌هایی که تصور می‌کنیم حقیقی‌تر و به‌روزتر هستند، روش‌هایی که بتواند راه‌گشای روابط نتیجه‌بخش بین مسائل اجتماع و درجهت حل مشکلات رایج زیبایی‌شناسانه باشند. کسی که از شیء طراحی‌شده مناسبی که طراح آنرا خلق کرده است استفاده می‌کند؛ متوجه حضور هنرمندی می‌شود که برای او، در جهت بهبود شرایط زندگی‌اش و ترغیب او به ارتقای ذائقه و حس زیبایی سطح بالاتر کار کرده است. در نتیجه توانسته تغییراتی را در زندگی مردم با استفاده از کارکردهای زیبایی‌شناسانه ایجاد کند. زمانی که در اتاق طراحی خود برای گلدان عتیقۀ دورۀ اتروسک(Etrusco) جایگاه ویژه‌ای را در نظر می‌گیریم و آنرا بسیار زیبا و متناسب و باارزش می‌پنداریم، لازم است به‌خاطر آوریم که این گلدان در دوران خود، ظرفی بسیار معمولی و به احتمال زیاد ظرف روغن آشپزخانه بوده است. در آن دوره، هنر و زندگی در هم آمیخته بودند، به‌این معنا که اشیاء به دو منظورِ جداگانه یعنی اشیاء صرفاً هنری و اشیاء صرفاً مصرفی ساخته نمی‌شدند.
کتاب طراحی در معنای هنر نوشته برونو موناری ترجمه آزاده بیات، شادی عظیمی و گروه علمی چهارباغ توسط انتشارات کتاب وارش به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: طراحی، هنر، گرافیک، طراحی تجسمی
امروز، طراح باید بین هنر و مردم به معنای زنده‌اش، آن رابطه‌ای را برقرار کند که از مدت‌ها پیش از میان رفته بود. از این پس، هنر تابلویی برای تالارها و موزه‌ها نیست، بلکه به‌صورت وسایل الکتریکی برای آشپزخانه‌ها نِمود پیدا می‌کند. هنر نباید از متن زندگی جدا باشد؛ به این معنی که چیزهای زیبا برای تماشا باشند و چیزهای زشت برای استفاده. در دنیای امروز هنر مصرف می‌شود. اگر آنچه را به‌کار می‌بریم (نه به‌صورت اتفاقی و نه برمبنای هوس) با هنر عجین شده باشد، چیزی برای پنهان‌کردن نخواهیم داشت. تمام افرادی که به‌کار طراحی مشغول هستند مسئولیت خطیری پیشِ رو دارند و آن‌هم از بین‌بردن پیش‌داوری‌های مردم در رابطه با هنر و هنرمند است. پیش‌داوری‌هایی که ریشه در آموزش‌های کلاسیک و مدرسه‌ای دارد و فرد را وادار می‌کند تا در تمام زندگی به‌گونه‌ای خاص بیندیشد؛ بدون آنکه به این موضوع توجه کند که زندگی تغییر می‌کند و امروزه همه چیز سریع‌تر از گذشته اتفاق می‌افتد. از این‌رو، باید برای خلق آثاری با محتوا و روش کار طراحانه تلاش کرد (ما طراحان باید روش‌های کاریمان را به‌صورت روشن و ساده‌ای به دیگران بشناسانیم). روش‌هایی که تصور می‌کنیم حقیقی‌تر و به‌روزتر هستند، روش‌هایی که بتواند راه‌گشای روابط نتیجه‌بخش بین مسائل اجتماع و درجهت حل مشکلات رایج زیبایی‌شناسانه باشند. کسی که از شیء طراحی‌شده مناسبی که طراح آنرا خلق کرده است استفاده می‌کند؛ متوجه حضور هنرمندی می‌شود که برای او، در جهت بهبود شرایط زندگی‌اش و ترغیب او به ارتقای ذائقه و حس زیبایی سطح بالاتر کار کرده است. در نتیجه توانسته تغییراتی را در زندگی مردم با استفاده از کارکردهای زیبایی‌شناسانه ایجاد کند. زمانی که در اتاق طراحی خود برای گلدان عتیقۀ دورۀ اتروسک(Etrusco) جایگاه ویژه‌ای را در نظر می‌گیریم و آنرا بسیار زیبا و متناسب و باارزش می‌پنداریم، لازم است به‌خاطر آوریم که این گلدان در دوران خود، ظرفی بسیار معمولی و به احتمال زیاد ظرف روغن آشپزخانه بوده است. در آن دوره، هنر و زندگی در هم آمیخته بودند، به‌این معنا که اشیاء به دو منظورِ جداگانه یعنی اشیاء صرفاً هنری و اشیاء صرفاً مصرفی ساخته نمی‌شدند.
