کتاب شاهنامه فردوسی رحلی استاد آقامیری نوشته حکیم ابوالقاسم فردوسی با تذهیب و مینیاتور استاد محمدباقر آقامیری با مقدمه دکتر الهی قمشه ای و خوشنویسی روی جلد استاد شیرچی و خوشنگاری کاوه اخوین, توسط نشر گویا به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب شامل ادبیات فارسی, کتاب نفیس, شعر فارسی, شاعر حماسی, شاهنامه اسطوره و پهلوانی و تاریخی می‌باشد.
شاهنامه اثر حکیم ابوالقاسم فردوسی طوسی، حماسه‌ای منظوم بر وزن «فَعولُن فعولن فعولن فَعَلْ» ، در بحرِ مُتَقارِبِ مثمَّنِ محذوف، بر حسب دست نوشته‌های موجود دربرگیرنده نزدیک به ۵۰٬۰۰۰ بیت تا نزدیک به ۶۱٬۰۰۰ بیت و یکی از بزرگ‌ترین و برجسته‌ترین سروده‌های حماسیِ جهان است که سرایش آن دست‌آوردِ دست‌کم سی سال کارِ پیوستهٔ این سخن‌سرای نامدار ایرانی است. موضوع این شاهکار ادبی، افسانه‌ها و تاریخ ایران از آغاز تا حملهٔ عرب‌ها به ایران در سدهٔ هفتم میلادی است (شاهنامه از سه بخش اسطوره، پهلوانی و تاریخی تشکیل شده‌است) که در چهار دودمان پادشاهیِ پیشدادیان، کیانیان، اشکانیان و ساسانیان گنجانده می‌شود.
هنگامی که زبانِ دانش و ادبیات در ایران زبان عربی بود، فردوسی، با سرودن شاهنامه با ویژگی‌های هدف‌مندی که داشت، زبان پارسی را زنده و پایدار کرد. یکی از بن‌مایه‌های مهمی که فردوسی برای سرودن شاهنامه از آن استفاده کرد، شاهنامهٔ ابومنصوری بود. شاهنامه نفوذ بسیاری در جهت‌گیری فرهنگ فارسی و نیز بازتاب‌های شکوه‌مندی در ادبیات جهان داشته‌است و شاعران بزرگی مانند گوته و ویکتور هوگو از آن به نیکی یاد کرده‌اند.
کتاب شاهنامه فردوسی رحلی استاد آقامیری نوشته حکیم ابوالقاسم فردوسی با تذهیب و مینیاتور استاد محمدباقر آقامیری با مقدمه دکتر الهی قمشه ای و خوشنویسی روی جلد استاد شیرچی و خوشنگاری کاوه اخوین, توسط نشر گویا به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب شامل ادبیات فارسی, کتاب نفیس, شعر فارسی, شاعر حماسی, شاهنامه اسطوره و پهلوانی و تاریخی می‌باشد.
شاهنامه اثر حکیم ابوالقاسم فردوسی طوسی، حماسه‌ای منظوم بر وزن «فَعولُن فعولن فعولن فَعَلْ» ، در بحرِ مُتَقارِبِ مثمَّنِ محذوف، بر حسب دست نوشته‌های موجود دربرگیرنده نزدیک به ۵۰٬۰۰۰ بیت تا نزدیک به ۶۱٬۰۰۰ بیت و یکی از بزرگ‌ترین و برجسته‌ترین سروده‌های حماسیِ جهان است که سرایش آن دست‌آوردِ دست‌کم سی سال کارِ پیوستهٔ این سخن‌سرای نامدار ایرانی است. موضوع این شاهکار ادبی، افسانه‌ها و تاریخ ایران از آغاز تا حملهٔ عرب‌ها به ایران در سدهٔ هفتم میلادی است (شاهنامه از سه بخش اسطوره، پهلوانی و تاریخی تشکیل شده‌است) که در چهار دودمان پادشاهیِ پیشدادیان، کیانیان، اشکانیان و ساسانیان گنجانده می‌شود.
هنگامی که زبانِ دانش و ادبیات در ایران زبان عربی بود، فردوسی، با سرودن شاهنامه با ویژگی‌های هدف‌مندی که داشت، زبان پارسی را زنده و پایدار کرد. یکی از بن‌مایه‌های مهمی که فردوسی برای سرودن شاهنامه از آن استفاده کرد، شاهنامهٔ ابومنصوری بود. شاهنامه نفوذ بسیاری در جهت‌گیری فرهنگ فارسی و نیز بازتاب‌های شکوه‌مندی در ادبیات جهان داشته‌است و شاعران بزرگی مانند گوته و ویکتور هوگو از آن به نیکی یاد کرده‌اند.
