کتاب روش های پژوهش در تئاتر و اجرا نوشته باز کرشا، هلن نیکلسن با ترجمه نرگس یزدی توسط انتشارات سمت با موضوع هنر، هنرهای نمایشی، روش شناسی به چاپ رسیده است.
چگونه دانشجویان میتوانند رویکردهای پژوهشی به تئاتر و اجرا را با طرحهای پژوهشی خود بیامیزند؟ 29 پدیدآورنده فصول این کتاب ـ اغلب از مدرسانِ تاریخ اجرا، تئاتر، درام، صحنهپردازی و نیز از دستاندرکارانی چون کارگردانان، طراحان، نویسندگان و اجراگران ـ مباحث گوناگونی را از چشماندازهای چند-/میان- /ترا- رشتهای تدوین و تنظیم کردهاند. آنان با پژوهشهایی عملبنیاد و با تمرکز بر فرایند به جای محصول، ضمن تأکید بر برانگیخته شدن ابتکار و خلاقیت در مواجهه با وضعیتهای ناپایدار و پیشبینیناپذیر، پاسخهایی عملی برای پرسش و مباحث فوق فراهم آوردهاند.
این مباحث با قلمروهای پژوهشی همچون آرشیو، فناوری، و کاروری خلاق شروع میشود و در ادامه با تمرکز بر حوزههای گزیدهتر و تخصصیتر پژوهش از قبیل تاریخ و تاریخنگاری، صحنهپردازی و تئاتر بصری، تئاتر و اجرای کاربردی، و سرانجام بدن در اجرا و به مثابه اجرا پیش میرود. مباحث کتاب به گونهای طراحی شده که هم «چکیده»ای انتقادی در خصوص روششناسیهای پژوهش، و هم «جعبهابزاری» برای روشهای سازشپذیر در حوزه تئاتر و اجرا باشد. امید داریم با بهرهگیری از مباحث این کتاب و پیوند نظریه و عمل در پژوهش در حوزه تئاتر و اجرا خون تازهای در رگهای نظام دانشگاهی ما جاری شود و پویایی و خلاقیت به پژوهشگر/ هنرمند بازگردد.
کتاب روش های پژوهش در تئاتر و اجرا نوشته باز کرشا، هلن نیکلسن با ترجمه نرگس یزدی توسط انتشارات سمت با موضوع هنر، هنرهای نمایشی، روش شناسی به چاپ رسیده است.
چگونه دانشجویان میتوانند رویکردهای پژوهشی به تئاتر و اجرا را با طرحهای پژوهشی خود بیامیزند؟ 29 پدیدآورنده فصول این کتاب ـ اغلب از مدرسانِ تاریخ اجرا، تئاتر، درام، صحنهپردازی و نیز از دستاندرکارانی چون کارگردانان، طراحان، نویسندگان و اجراگران ـ مباحث گوناگونی را از چشماندازهای چند-/میان- /ترا- رشتهای تدوین و تنظیم کردهاند. آنان با پژوهشهایی عملبنیاد و با تمرکز بر فرایند به جای محصول، ضمن تأکید بر برانگیخته شدن ابتکار و خلاقیت در مواجهه با وضعیتهای ناپایدار و پیشبینیناپذیر، پاسخهایی عملی برای پرسش و مباحث فوق فراهم آوردهاند.
این مباحث با قلمروهای پژوهشی همچون آرشیو، فناوری، و کاروری خلاق شروع میشود و در ادامه با تمرکز بر حوزههای گزیدهتر و تخصصیتر پژوهش از قبیل تاریخ و تاریخنگاری، صحنهپردازی و تئاتر بصری، تئاتر و اجرای کاربردی، و سرانجام بدن در اجرا و به مثابه اجرا پیش میرود. مباحث کتاب به گونهای طراحی شده که هم «چکیده»ای انتقادی در خصوص روششناسیهای پژوهش، و هم «جعبهابزاری» برای روشهای سازشپذیر در حوزه تئاتر و اجرا باشد. امید داریم با بهرهگیری از مباحث این کتاب و پیوند نظریه و عمل در پژوهش در حوزه تئاتر و اجرا خون تازهای در رگهای نظام دانشگاهی ما جاری شود و پویایی و خلاقیت به پژوهشگر/ هنرمند بازگردد.