در بخش 72 از این مجموعه، استانداردها و راهنمایی‌هایی درباره‌ی ارزیابی سایر اطلاعات مندرج در گزارش‌های صورت‌های مالی حسابرسی عرضه شده است كه حسابرسی نسبت به گزارش آن‌ها، الزامی ندارد. كاربرد این استانداردها اساسا در خصوص گزارش‌های سالانه می‌باشد.
موضوعات ارزی مورد بحث در این استاندارد عبارتند از

حسابداری معاملات و مانده حسابهای ارزی شامل

2) عملیات خارجی
در مواردی فعالیتهای خارجی واحد تجاری ممکن است از طریق شعب یا مشارکت خاص (سرمایه‌گذاری مشترک) و یا شرکتهای فرعی و یا وابسته صورت پذیرد. انعکاس وضعیت مالی، عملکرد مالی و اطلاعات مربوط به جریان‌های وجوه نقد از طریق تلفیق و یا روش ارزش ویژه خالص و یا ناخالص می‌بایست در صورت‌های مالی واحد تجاری منظور شود.
 برگردان صورت‌های مالی به واحد پول گزارشگر:
صورتی که واحد پول گزارشگری واحد تجاری متفاوت از واحد پولی عملیاتی آن باشد، طبق استاندارد باید نتایج عملکرد و وضعیت مالی آن واحد به واحد پولی گزارشگری تسعیر ‌شود. ارائه مجدد صورت‌های مالی ارزی به واحد پول گزارشگر به دو منظور صورت می‌گیرد:
الف) سهولت استفاده‌کنندگانی که به آن واحد پول عادت دارند،
ب ) سایر مقاصد دیگر.
هدف از تدوین راهنمای بکارگیری تسعیر معاملات ارزی و عملیات خارجی به استثنای حسابداری عملیات مصون سازی1 اقلام ارزی به نحوی است که نتایج آن عمدتاً با آثار تغییرات نرخ ارز بر جریان‌های وجوه نقد واحد تجاری و ارزش ویژه آن هماهنگی داشته و این اطمینان را ایجاد نماید که صورت‌های مالی تصویری مطلوب از نتایج عملکرد و وضعیت مالی را ارائه ‌دهند.