کتاب دومینکو اسکارلتی سی سونات برای گیتار نوشته مجید الکایی توسط انتشارات پنج خط با موضوع آهنگ‌ساز ایتالیایی، که بیشتر عمر خود را در اسپانیا و پرتغال در خدمت ملکۀ اسپانیا سپری کرد. بیش از ۵۰۰ سونات برای هارپسیکورد، و قطعه‌های کوتاه به فرم دوتایی ساخت که نشان‌دهندۀ آزادی‌های تازه‌ای در آهنگ‌سازی برای ساز کلاویه‌دار بودند و از سبک موسیقی اسپانیا متأثرند. اسکارلاتّی معروف‌ترین هارپسیکوردنواز دوران خود بود، و موسیقی او پایه‌های تکنیک مدرن پیانو را بنا کرد. اسکارلاتی در ناپل به‌دنیا آمد، و از پدرش تعلیم گرفت. در سال ۱۷۰۱ ارگ‌نواز و آهنگ‌ساز دربار ناپل شد، و در آنجا اپراهای اُتاویای تاج‌و‌تخت پس‌گرفته و ایل جوستینو (ژوستینیَن) خود را در سال ۱۷۰۳ به روی صحنه برد. به چاپ رسیده است.
آهنگ‌ساز ایتالیایی، که بیشتر عمر خود را در اسپانیا و پرتغال در خدمت ملکۀ اسپانیا سپری کرد. بیش از ۵۰۰ سونات برای هارپسیکورد، و قطعه‌های کوتاه به فرم دوتایی ساخت که نشان‌دهندۀ آزادی‌های تازه‌ای در آهنگ‌سازی برای ساز کلاویه‌دار بودند و از سبک موسیقی اسپانیا متأثرند. اسکارلاتّی معروف‌ترین هارپسیکوردنواز دوران خود بود، و موسیقی او پایه‌های تکنیک مدرن پیانو را بنا کرد. اسکارلاتی در ناپل به‌دنیا آمد، و از پدرش تعلیم گرفت. در سال ۱۷۰۱ ارگ‌نواز و آهنگ‌ساز دربار ناپل شد، و در آنجا اپراهای اُتاویای تاج‌و‌تخت پس‌گرفته و ایل جوستینو (ژوستینیَن) خود را در سال ۱۷۰۳ به روی صحنه برد.
از سال ۱۷۰۹ تا سال ۱۷۱۴ مائسترو کاپِلای ملکۀ لهستان، ماریا کازیمیرا در رم بود، و هفت اپرا برای او ساخت، که یکی از آنها آمبلِتو (هملت) نام داشت. از سال ۱۷۱۳ رهبر جانشین در کاپِلا جولیا، کلیسای سان پیِترو در رم بود، و از سال ۱۷۱۴ تا ۱۷۱۹ مائِسترو دی کاپِلای این مرکز شد. در لیسبون به خدمت دربار پرتغال درآمد. در این دوران گاهی به ایتالیا سفر می‌کرد، و در ۱۷۲۹ همراه ماریا باربارا، شاهزاده خانم پرتغالی، که با ولیعهد اسپانیا ازدواج کرده بود به مادرید رفت. بیشتر موسیقی هارپسیکورد خود را برای همین شاهزاده خانم ساخت، که شامل بیش از ۵۵۰ «تمرین» بود که اکنون سونات نامیده می‌شوند و رهیافتی اصیل به هارمونی را ارائه می‌کنند و اجرای بیشتر آنها مهارت بسیار زیادی می‌طلبد.
ازجمله آثار اوست: اپرا لا سیلیویا، تولومِئو و آلِساندرو، اورلاندو، تِتیس در سیراکوز، ایفی‌گنیا در آئولید، ایفی‌گنیا در تائورید، عشقِ یک سایه. موسیقی مجلسی حدود ۶۰۰ قطعه برای هارپسیکورد که کتاب حاضر شامل ۳۰ قطعه از همین 600 قطعه هست که در دوران حیاتش تحت عنوان تمرین‌ها منتشر شده است.اکنون آنها را سونات می‌نامند.
کتاب دومینکو اسکارلتی سی سونات برای گیتار نوشته مجید الکایی توسط انتشارات پنج خط با موضوع آهنگ‌ساز ایتالیایی، که بیشتر عمر خود را در اسپانیا و پرتغال در خدمت ملکۀ اسپانیا سپری کرد. بیش از ۵۰۰ سونات برای هارپسیکورد، و قطعه‌های کوتاه به فرم دوتایی ساخت که نشان‌دهندۀ آزادی‌های تازه‌ای در آهنگ‌سازی برای ساز کلاویه‌دار بودند و از سبک موسیقی اسپانیا متأثرند. اسکارلاتّی معروف‌ترین هارپسیکوردنواز دوران خود بود، و موسیقی او پایه‌های تکنیک مدرن پیانو را بنا کرد. اسکارلاتی در ناپل به‌دنیا آمد، و از پدرش تعلیم گرفت. در سال ۱۷۰۱ ارگ‌نواز و آهنگ‌ساز دربار ناپل شد، و در آنجا اپراهای اُتاویای تاج‌و‌تخت پس‌گرفته و ایل جوستینو (ژوستینیَن) خود را در سال ۱۷۰۳ به روی صحنه برد. به چاپ رسیده است.
آهنگ‌ساز ایتالیایی، که بیشتر عمر خود را در اسپانیا و پرتغال در خدمت ملکۀ اسپانیا سپری کرد. بیش از ۵۰۰ سونات برای هارپسیکورد، و قطعه‌های کوتاه به فرم دوتایی ساخت که نشان‌دهندۀ آزادی‌های تازه‌ای در آهنگ‌سازی برای ساز کلاویه‌دار بودند و از سبک موسیقی اسپانیا متأثرند. اسکارلاتّی معروف‌ترین هارپسیکوردنواز دوران خود بود، و موسیقی او پایه‌های تکنیک مدرن پیانو را بنا کرد. اسکارلاتی در ناپل به‌دنیا آمد، و از پدرش تعلیم گرفت. در سال ۱۷۰۱ ارگ‌نواز و آهنگ‌ساز دربار ناپل شد، و در آنجا اپراهای اُتاویای تاج‌و‌تخت پس‌گرفته و ایل جوستینو (ژوستینیَن) خود را در سال ۱۷۰۳ به روی صحنه برد.
از سال ۱۷۰۹ تا سال ۱۷۱۴ مائسترو کاپِلای ملکۀ لهستان، ماریا کازیمیرا در رم بود، و هفت اپرا برای او ساخت، که یکی از آنها آمبلِتو (هملت) نام داشت. از سال ۱۷۱۳ رهبر جانشین در کاپِلا جولیا، کلیسای سان پیِترو در رم بود، و از سال ۱۷۱۴ تا ۱۷۱۹ مائِسترو دی کاپِلای این مرکز شد. در لیسبون به خدمت دربار پرتغال درآمد. در این دوران گاهی به ایتالیا سفر می‌کرد، و در ۱۷۲۹ همراه ماریا باربارا، شاهزاده خانم پرتغالی، که با ولیعهد اسپانیا ازدواج کرده بود به مادرید رفت. بیشتر موسیقی هارپسیکورد خود را برای همین شاهزاده خانم ساخت، که شامل بیش از ۵۵۰ «تمرین» بود که اکنون سونات نامیده می‌شوند و رهیافتی اصیل به هارمونی را ارائه می‌کنند و اجرای بیشتر آنها مهارت بسیار زیادی می‌طلبد.
ازجمله آثار اوست: اپرا لا سیلیویا، تولومِئو و آلِساندرو، اورلاندو، تِتیس در سیراکوز، ایفی‌گنیا در آئولید، ایفی‌گنیا در تائورید، عشقِ یک سایه. موسیقی مجلسی حدود ۶۰۰ قطعه برای هارپسیکورد که کتاب حاضر شامل ۳۰ قطعه از همین 600 قطعه هست که در دوران حیاتش تحت عنوان تمرین‌ها منتشر شده است.اکنون آنها را سونات می‌نامند.
