صدای مادربزرگ طنین آرامی داشت طوری که انگار از زیرزمین یا از درون یک جعبه بیرون می‌آید. اما هنوز حرف پیرزن تمام نشده بود: ما دقیقاً هفتادو دو سال دیگر همدیگر را خواهیم دید و در آن زمان تو پاسخگو خواهی بود. ناگهان نووا خسته شد، آخر پیچیدن در سحروجادوی زمان کار دشواری است. اتاق می‌چرخید و مادربزرگ می‌خندید، خنده‌های کودکانه‌ای که مناسب بانویی در این سن و سال نبود. اما ناگهان سرش را به پشتی صندلی چسباند و طوری به آن لم داد که گویی آماده‌ی مردن شده باشد. اما بعد با صدای بلند و نالان طوری که انگار خود نووا است که می‌خواهد خود را در دنیای ساحران معرفی کند. خواند: همه‌ی پرنده‌ها... همه‌ی پرنده‌ها... همگی اینجا هستند و با خود خوشبختی و برکت آورده‌اند...
صدای مادربزرگ طنین آرامی داشت طوری که انگار از زیرزمین یا از درون یک جعبه بیرون می‌آید. اما هنوز حرف پیرزن تمام نشده بود: ما دقیقاً هفتادو دو سال دیگر همدیگر را خواهیم دید و در آن زمان تو پاسخگو خواهی بود. ناگهان نووا خسته شد، آخر پیچیدن در سحروجادوی زمان کار دشواری است. اتاق می‌چرخید و مادربزرگ می‌خندید، خنده‌های کودکانه‌ای که مناسب بانویی در این سن و سال نبود. اما ناگهان سرش را به پشتی صندلی چسباند و طوری به آن لم داد که گویی آماده‌ی مردن شده باشد. اما بعد با صدای بلند و نالان طوری که انگار خود نووا است که می‌خواهد خود را در دنیای ساحران معرفی کند. خواند: همه‌ی پرنده‌ها... همه‌ی پرنده‌ها... همگی اینجا هستند و با خود خوشبختی و برکت آورده‌اند...
