کتاب خرد و انقلاب نوشته هربرت مارکوزه  با ترجمه محسن ثلاثی, توسط نشر ثالث به چاپ رسیده است.

در معرفی مارکوزه همین بس که اشاره شود او از آن دسته فیلسوفان آلمانی چپگرایی بود که پس از چیرگی نازیسم بر آن کشور، به ایالات متحده مهاجرت کرد و در آنجا مکتب فلسفی اجتماعی فرانکفورت را ادامه دادند...
در این اثر نخست با یک استدلال علمی و مطابق با روش های پذیرفته شده بحث فلسفی در جهان غرب، فلسفه و منطق دیالکتیکی هگل را به عنوان بنیاد فلسفی مارکسیسم، برای خوانندگان تشریح کند و سپس با تجزیه و تحلیل مایه های اصلی آثار مارکس، نشان دهد که مارکس از هرگونه جامعه پرستی بیزار بود و برای هیچکس این جواز را صادر نکرده بود که افکار و شادکامی و آزادی اش را در پیشگاه جامعه قربانی کند.
هربرت مارکوزه، فیلسوف نومارکسیست و بلندآوازه آلمانی، کتاب خرد و انقلاب را به ویژه برای دانشگاهیان نوشته و روی سخنش بیشتر با دانشجویان و دانش پژوهان فلسفه و علوم اجتماعی است. این کتاب به نظر مارکوزه معرفی راستین و غیر مغرضانه فلسفه و منطق دیالکتیکی و دفاع از آن در برابر اندیشمندانی است که مارکس و مارکسیسم را زمینه‌ساز استالینیسم و هگل و هگل‌گرایی را بستر نازیسم پنداشته بودند. 
مارکوزه بر آن است که در این اثر نخست با یک استدلال علمی و مطابق با روش‌های پذیرفته‌شده بحث فلسفی در جهان غرب، فلسفه و دیالکتیک هگل را به عنوان بنیاد فلسفی مارکسیسم برای خوانندگان تشریح کند و سپس با تجزیه و تحلیل مایه‌های اصلی مارکس، نشان دهد که مارکس از هر گونه جامعه پرستی بیزار بود و برای هیچ‌کس این جواز را صادر نکرده بود که افکار و شادکامی و آزادی‌اش را در پیشگاه جامعه قربانی کند. مارکوزه معتقـد است که به نظــر مارکــس، هــر نظامــی که در بــرابــر  برخورداری و استقلال و آزادی افرادش کلیتی انتزاعی را قرار دهد و از آنان درخواست کند از جزئیت فردی‌شان در برابر کلیت صرف‌نظر کنند، مشروعیتی ندارد و افراد آن جامعه این حق را دارند که در صدد براندازی انقلابی آن نظام برآیند.