سمت
کتاب توسعه و دگرگونی اجتماعی در روستاهای ایران نوشته مصطفی ازکیا، مهدی مختارپور قهرودی توسط انتشارات سمت با موضوع توسعه روستایی، علوم اجتماعی به چاپ رسیده است.
کتاب حاضر قابل استفاده برای دانشجویان رشته علوم اجتماعی گرایش پژوهشگری در مقطع کارشناسی به عنوان منبع قابل استفاده «جامعه‌شناسی روستایی» به عنوان منبع اصلی دروس «تحلیل و تحولات جامعه روستایی ایران»، «دیدگاه‌ها و نظریه‌های توسعه» و «نظریه‌های توسعه روستایی» می باشد.
کتاب حاضر تحلیل و بررسی جامعی است از مجموعه پژوهش‌ها و حدوداً نیم‌قرن مطالعاتِ اساتید و محققان علوم اجتماعی، به ویژه پژوهشگران مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات روستایی و دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه تهران. در واقع می‌توان این اثر علمی پُرمحتوا را نوعی راهنما یا دایرةالمعارفی در زمینۀ تغییرات و تحولات پنجاه سال اخیر روستاهای کشور دانست. مطالعات روستایی در ایران از دهۀ اوّل سال‌های 1340، با شروع برنامۀ اصلاحات ارضی در ایران، در بخش مطالعات روستایی مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران آغاز گردید. پیش از آن، جز چند بررسی پراکنده در مناطق مختلف به صورت تک‌نگاری و نیز اثری تحت عنوان مالک و زارع که اطلاعاتی را در زمینۀ ویژگی‌های جوامع روستایی ایران در دوره‌های شبه فئودالی و ملوک‌الطوایفی به دست می‌داد، کار عمده و باارزشی در مورد شناخت مسائل، مشکلات و ساختار اجتماعی و اقتصادی به ویژه در زمینۀ توسعۀ روستایی صورت نگرفته بود.
کتاب توسعه و دگرگونی اجتماعی در روستاهای ایران نوشته مصطفی ازکیا، مهدی مختارپور قهرودی توسط انتشارات سمت با موضوع توسعه روستایی، علوم اجتماعی به چاپ رسیده است.
کتاب حاضر قابل استفاده برای دانشجویان رشته علوم اجتماعی گرایش پژوهشگری در مقطع کارشناسی به عنوان منبع قابل استفاده «جامعه‌شناسی روستایی» به عنوان منبع اصلی دروس «تحلیل و تحولات جامعه روستایی ایران»، «دیدگاه‌ها و نظریه‌های توسعه» و «نظریه‌های توسعه روستایی» می باشد.
کتاب حاضر تحلیل و بررسی جامعی است از مجموعه پژوهش‌ها و حدوداً نیم‌قرن مطالعاتِ اساتید و محققان علوم اجتماعی، به ویژه پژوهشگران مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات روستایی و دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه تهران. در واقع می‌توان این اثر علمی پُرمحتوا را نوعی راهنما یا دایرةالمعارفی در زمینۀ تغییرات و تحولات پنجاه سال اخیر روستاهای کشور دانست. مطالعات روستایی در ایران از دهۀ اوّل سال‌های 1340، با شروع برنامۀ اصلاحات ارضی در ایران، در بخش مطالعات روستایی مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران آغاز گردید. پیش از آن، جز چند بررسی پراکنده در مناطق مختلف به صورت تک‌نگاری و نیز اثری تحت عنوان مالک و زارع که اطلاعاتی را در زمینۀ ویژگی‌های جوامع روستایی ایران در دوره‌های شبه فئودالی و ملوک‌الطوایفی به دست می‌داد، کار عمده و باارزشی در مورد شناخت مسائل، مشکلات و ساختار اجتماعی و اقتصادی به ویژه در زمینۀ توسعۀ روستایی صورت نگرفته بود.
