کتاب یک عاشقانه آرام نوشته نادر ابراهیمی توسط انتشارات روزبهان به چاپ رسیده است.

عاشق، زمزمه می کند، فریاد نمی کشد

بانوی گل به گونه انداخته،  با لهجه شیرین گفت: باید تخیل کنیم  که در مه راه می رویم، در مهی بسیار فشرده و سپیده. تمام عمر در مه. در کنار هم، من و تو،  مه را می پیماییم-آرام،  و به زمزمه با هم سخن می گوییم.

در یک مه نوردی طولانی هیچ چیز به وضوح کامل نخواهد رسید،  و به محض آنکه چیزی را آشکارا ببینیم - مثلا چراغ های یک اتوبوس زندان را- آن چیز از کنار ما رد خواهد شد یا ما از پهلویش خواهیم گذشت. اگر سربگردانیم هم با بغض و نفرت فقط برای آنی میله های پنجره ی اتوبوس را خواهیم دیدی و یک جفت چشم را،  و باز مه سپید فشرده ی مسلط را. بگذار خشخاش شقایق تیغ نخورده بماند و شک کنیم  در اینکه اصلا اتوبوسی در کار است و میله هایی و چشم هایی آنگونه سرشار از خاکستر و پرنده وش.

مه اگر آن طور که من تخیل می کنم باشد  دیگر از نگاه های چرکین قلب های کدر  و رفتارهایی که انها را رذیلانه می نامیم....