ظرف سال‌های گذشته حجم انبوهى از مطالب پیرامون انقلاب به رشته تحریر درآمده است. حجم انبوه‌ترى نیز در قالب سخنرانى، فیلم و غیره تولید شده است. هر سال به مناسبت سالگرد پیروزى انقلاب صدا و سیما، مطبوعات، ائمه جمعه و جماعات و مسئولین حکومتى به مدت ده روز تحت عنوان «دهه فجر» مطالب انبوهى پیرامون انقلاب اسلامى بیان مى‌کنند. جداى از دهه فجر و سالگرد انقلاب، به مناسبت‌هاى مختلف دیگر همچون 12 فروردین، 15 خرداد، 17 شهریور، 13 آبان و غیره نیز مطالب زیادى پیرامون انقلاب اسلامى گفته مى‌شود. دانش‌آموزان از نخستین سال‌هاى دبستان با انقلاب اسلامى آشنا مى‌شوند و این آشنایى تا سال‌هاى آخر دبیرستان همه ساله ادامه مى‌یابد.
در دانشگاه و براى کلیه رشته‌هاى دانشگاهى، دو واحد درس اجبارى به نام «انقلاب اسلامى» وجود دارد. جداى از آموزش و پرورش، دانشگاه‌ها و حوزه‌هاى علمیه، شمار زیادى نهاد، سازمان و بنیاد نیز با صرف میلیاردها تومان بودجه در سال عهده‌دار تبلیغ، معرفى، آموزش، تحقیق آگاهى‌بخش و آشنا نمودن مردم با انقلاب اسلامى هستند. با این همه هزینه و یک جین ارگان و نهاد به همراه تلاش نظام براى تبلیغ و معرفى انقلاب اسلامى، به نظر مى‌رسد که مردم، بالاخص نسل جوان و آنان که در زمان وقوع انقلاب اسلامى حضور نداشتند، نه تنها پیرامون انقلاب از دانش و آگاهى بالایى برخوردار نیستند، بلکه درمجموع نیز نسبت به آن یک دید مثبتى ندارند.
نه تنها بخش عمده‌اى از جمعیت کشور که کمتر از چهل سال سن دارند (یعنى در زمان انقلاب حداکثر 15 ساله بوده‌اند)، با انقلاب اسلامى، اسباب و علل و ریشه‌هاى به وجود آمدنش و چگونگى شکل‌گیرى‌اش بیگانه هستند بلکه مصیبت هولناک‌تر آن است که چندان علاقه و توجهى هم به آن ندارند. فى‌الواقع بسیارى از نسل جوان نه تنها شور و شوقى نسبت به انقلاب ندارند بلکه چندان هم در پى علم و اطلاع از آن نیستند. بماند آن دسته که اساسا به انقلاب و سقوط رژیم شاه با شک و تردید نگریسته و در پس ذهنشان آن را به طرح‌ها و استراتژى‌هاى قدرت‌هاى غربى نسبت مى‌دهند.
