با توجه به اینکه در تعریف سازمان بهداشت جهانی از سلامت به معنویت هم اشاره شده است، انتظار میرود که به نقش تجربه معنوی در بهداشت روان و بهبود وضعیت جسمانی افراد توجه شود. از آنجا که بسیاری از بیماریها ریشه ذهنی دارند و در قالب بیماریهای روان- تنی قرار میگیرند، مطمئناً توجه به معنویت و دین نقش مهمی را در بازیابی سلامت ایفا میکند.
در این میان الهیات اعصاب برای تعیین تاثیرات مثبت دینداری بر سلامتی از جایگاه خاصی برخوردار است. الهیات اعصاب یکی از رویکردهای میان رشته ای است که از منظر عصب شناسی به الهیات و عرفان میپردازد. اندرو نیوبرگ که در زمینه پزشکی تخصص دارد و به اقتضای این برنامه پژوهشی مطالعات گستردهای هم در زمینه فلسفه و عرفان و الهیات انجام داده است، لازمه بررسی همه جانبه در الهیات اعصاب را تدوین چندین اصل روش شناختی میداند.
این نکته یادآور اصل نخست در کتاب قواعد هدایت ذهن دکارت است مبنی بر اینکه یافتن حقیقت نیاز به روش دارد و اگر محققی بدون اتخاذ روش دقیق به نتیجه درست دست یابد، صرفاً جنبه تصادفی خواهد داشت. تردیدی نیست که تلازم حقیقت با روش، منتقدانی چون گادامر و هیدگر نیز دارد ولی رویکردی که نیوبرگ در اثر حاضر دنبال میکند، تا اندازه زیادی قابل دفاع است.
