کتاب “آدم اول”، نوشتهی آلبر کامو، آخرین رمان ناتمام او است. در این کتاب، کامو به تصویر کودکیاش میپردازد. او در الجزیرهای بزرگ شده بود، پدرش در جنگ جهانی اول کشته شده بود و مادرش بیسواد و کر بود. کتاب “آدم اول” تفاوت اساسی با رمانهای فلسفی کامو مانند “بیگانه” و “طاعون” دارد؛ در واقع، درباره کودکی و نوجوانی کامو است.
رمان آدم اول نوشته آلبر کامو با ترجمه منوچهر بدیعی، توسط انتشارات نیلوفر به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: ادبیات ملل, رمان خارجی, ادبیات داستانی, داستان خارجی
… و در تاریکی شب سالیان در سرزمین فراموشی راه می رفت که در آن هر کسی آدم اول بود، که او خود ناگزیر شده بود خود را دست تنها، بی پدر، پرورش دهد و هرگز آن لحظه ها را به خود ندیده بود که پدری پس از آن که صبر می کند تا پسرش به سن گوش دادن برسد او را صدا می زند تا راز خانواده را، یا دردی کهنه را، یا تجربه ی عمر خود را برای او بگوید… و زاک شانزده ساله و سپس بیست ساله شد و هیچ کس با او سخنی نگفت، و ناگزیر بود دست تنها یاد بگیرد.
دست تنها بزرگ شود، با زور، با قدرت، دست تنها اخلاقیات و حقیقت خود را بیابد، تا اینکه سرانجام به صورت آدم به دنیا آید و سپس با تولدی سخت تر دیگر بار به دنیا آید، یعنی این بار برای دیگران، برای زنان، به دنیا آید، مانند همه ی این آدم هایی که در این سرزمین به دنیا آمدند و یکایک کوشیدند تا زندگی کردن بی ریشه و بی ایمان را فرابگیرند…